DE LAATSTE HOTLO
DE LAATSTE HOTLO Het begon met ijzererts, gedolven in een verre kolonie, verscheept naar hoge ovens overzee, de grijze grondstof in vlammen omgesmolten tot al die vormen plaatstaal, zoveel millimeter dik of dun, waaruit de mooiste scheepsdiesel gedraaid, gemonteerd, de trots van de fabriek, de oceanen gestadig met diepgang bevaren, vastgelopen in een vreemd oord,- daar ligt hij nu, onttakeld, wachtend op het schip dat hem naar zijn laatste haven af zal voeren: de sloop. John Heymans stadsdichter 2012 – 2014
DE PLAATS VAN DE ENGEL
DE PLAATS VAN DE ENGEL O morgenster, zoon des dageraads, je bent hier zo aanwezig, zichtbaar in het blauw dat deze gemeente doorstroomt, als een engel hoor je bij het eiland, wakend over de oude grond die in een samenloop van beken drijft, je ziet voor je, hoe de geschiedenis huis hield overal, in de stad, de door oorlog uitgewoonde wijken, de doden die je weer tot leven wekken wilt, achter je vleugels verrijst de nieuwe tijd, ja, geen plek waar je meer op je plaats schijnt. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
ONDERWEG
ONDERWEG Welke schepsels ook, ze zijn altijd op doorreis, van de ene plek naar de andere, de muzikanten, hun gevolg aan trouwe fans en zelfs het vehikel zo liefkozend de Mrs gedoopt, een Volkswagen een vrouw die hen verder bracht dan in vreemde uithoeken, stil stond ze te genieten daar, achter dansende coulissen, en dan ‘on the road again’, de uitgespeelde lijven in haar armen, niet wetende dat elk pad ooit eindigt in de schoot van de nacht,- als stof verwaaiend over de aarde, in de ruimte, nergens heen. John Heymans stadsdichter 2012 – 2014
FAGHM
FAGHM Buiten, op het plein, staan ze in elkaar verstrengeld, die van Puch en die van Tomos, gekromd hun hoge sturen, glimmend in het avondlicht, terwijl binnen, in de zaal, de liefhebbers uitkijken naar de opkomst van vijf losse namen, op het podium samengeklonken tot Faghm, de mannen van de blauwe muziek, strakke broeken waarin de microfoon zich regelmatig afleiden laat, spelenderwijs naar het hoogtepunt, het lied ‘Amen’ en allemaal weer op de knieën, aanzwellende samenzang, slotapplaus. Rest allen de nacht, hun brommers het naspel. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
STADSGEZICHT
STADSGEZICHT Ga gerust op zoek naar een stadsgezicht anders dan het alledaagse: beklim daartoe deze toren, tussen raadhuis en gemeente, via de smalle trappen, langs de schachten waar de geest van het land nog rondwaart, de tingeltangelende tijd tegemoet, al die plaatselijke geschiedenis – de beken, de oude brug, de kleine luyden, van dorp naar stad – aan de voeten van wie zich geroepen voelde boven het vertrouwde straatbeeld uit te komen. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
LUNCHROOM
LUNCHROOM Op zondag gesloten en ook op maandag kon geen mens dit binnenoor van de stad betreden, nieuwsgierig naar de geruchten die buiten spelen, de oude verhalen en hoe de bioscoop het boerenbestaan tot leven had gewekt, een melksalon, naar de markt getild, over de oorlog heen, een rustpoos voor brood en ijs, de slagroomletters Kolsté – de lunchroom, na jaren vol geroezemoes doof de deuren toe, ook de rest van de week. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
IJSTIJD
IJSTIJD Op het gebied van het sierschaatsen heeft het sportieve leven in deze stad nooit een grootse vlucht genomen, al verrees het wintercircus steevast op het plein, rondom Oud & Nieuw, ongeacht de weersgesteldheid buiten de witte tent, zoveel meter strekkend kunstijs waar ieder zijn rondjes draaide, zijn sprongen maakte,- al die capriolen nimmer verder reikend dan deze baan. John Heymans Stadsdichter 2012 – 2014
STADSWANDELING
STADSWANDELING Welkom bij deze wandeling. Na de rotonde zien we, pal voor ons, in de Hamburgse etalages de delicate waren uit den vreemde, een passage verder is het een wit pand dat onze aandacht trekt, hotel Deters waar Mondriaan logeerde tussen bos en molenven, dan op naar de synagoge, bij Bevelsborg het bewind van geparfumeerde nevels, daartegenover sigaretten- rook, in café De Ster bijeen, nadere stappen tot gevolg en nog wel meer, de oude koeltorens van de IJsselmij voorbij, verdwenen als we omzien, evenals deze stad. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
EEN NIEUW BESTAAN
EEN NIEUW BESTAAN We dreigden ontheemd te raken, zo ver weg van onze geboortegrond, de dagen dat we ons thuis voelden tussen appelbomen en schapen, als onschuldige dieren, maar we moesten het oude paradijs verlaten, het doet er nu niet toe waarom, en na een verduurde zwerftocht naar het beloofde land kwamen we op een plein aan waar we nog een paar beren zagen, het nabije huis dat ons welkom heette,- een nieuw bestaan al begonnen voordat we deze stad hadden bereikt. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014
DE STRANDBEESTEN
DE STRANDBEESTEN Dankzij het handige vernuft van hun geestelijk vader, schepper naast God, zijn ze opgestaan uit beendergele PVC-buis, luchtige karkassen die leven van de wind, als gespierde insecten dansen ze op het strand, vederlicht voorwaarts, in de wetenschap wat op aarde hun te doen staat: het droge zand naar de verwaaide duinen dragen, maar op een dag gaan ze verder, de blanke horden over, landinwaarts, om in een gindse luwte met elkaar en laten ze achter wie hen met liefde heeft bedacht. John Heymans Stadsdichter 2012 -2014