BERFLOBEEK Nog nauwelijks een beek, voelt dit water zich zo ongedwongen in de vrije natuur, het gebied buiten stadse staketsels, opgewekt geruis dat aan een bosrand ontspringt, langs grootse essen huppelt, spelenderwijs bij struikgewas, van daar naar de bomen verderop, kronkelend van levenslust de kreek die, eenmaal tussen huizen beland, o wereld- vreemde aanplant, onafwendbaar wordt herleid tot recht en haaks, groen uitgeslagen oevers van beton, waar de stroom weinig meer rest dan stilstand en stank.   John Heymans Stadsdichter 2012 – 2014