Nog nauwelijks een beek, voelt dit water zich
zo ongedwongen in de vrije natuur, het gebied
buiten stadse staketsels, opgewekt geruis dat
aan een bosrand ontspringt, langs grootse essen
huppelt, spelenderwijs bij struikgewas, van daar
naar de bomen verderop, kronkelend van levenslust
de kreek die, eenmaal tussen huizen beland, o wereld-
vreemde aanplant, onafwendbaar wordt herleid tot
recht en haaks, groen uitgeslagen oevers van beton,
waar de stroom weinig meer rest dan stilstand en stank.
John Heymans
Stadsdichter Hengelo
2012 – 2014