Afgelopen zondag 12 januari werd in Hengelo een stille tocht gehouden ter nagedachtenis aan Chantal de Vries en als steunbetuiging aan haar familie.

De moeder van Chantal droeg dit gedicht heel mooi voor. Het gedicht stond 15 januari in de TCTubantia.

Voor Chantal

En als ik dan denk, denk aan jou,
jonge vrouw, je voetstappen op straat,
het werk gedaan, wangen nog gloeiend,
gloeiend van dampen uit potten
en pannen, oren nog tuitend,
tuitend van ’t gepraat en gelach
van de gasten, je gaat naar huis,
denkt aan morgen, aan kerst.

En als ik dan denk, denk aan jou,
jonge vrouw, dat jij daar opeens,
opeens zomaar ligt, zinloos belaagd,
het niet begrijpt, niets meer kunt
grijpen, niet je moeder, je vader,
dat je langzaam, langzaam wegglijdt
op die koude grond en de tijd stilstaat.

En als ik dan denk, denk aan jou,
jonge vrouw, aan de mensen die
je liefhebt, die jou liefhebben,
de pijn van gemis, dan wordt het stil.

 

 

Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo

(2019 – 2021)

Archief stadsdichter >