Onderstaand gedicht schreef ik nav. de perikelen in de zomer van 2017 rondom het milieubewust sorteren van afval en invoeren van innovatieve ideeën door betrokken ambtenaren zonder overleg met de buurtbewoners.
De Ladder van Lansink
wat is er toch in Hengelo land
met het afval aan de hand
veel containers al geplaatst
achteraf blijkt overhaast
de Raad van State heeft gevraagd
ja, ja de gemeente uitgedaagd
kom eerst met een locatieplan
waar de burger wat mee kan
het College reed een scheve schaats
stopte het plaatsen overhaast
de burger spreekt een eigen taal
inspraak wil men vooral lokaal
de tijd zal nu haar oordeel vellen
passen op de plaats gaan tellen
om daarna pas in een gezamenlijk verbond
containers te plaatsen ondergronds
Marijke Agterbosch
Stadsdichterhengelo.nl
Archief stadsdichter >
