het gelukkigste stoepje van Hengelo

boven op die grote toren,
daar wil ik naar beneden kijken

en terwijl het carillon
de muziek over de stad
uitstrooit als snoepgoed
kijken naar het stratenplan

daar beneden hebben
mensen een bestemming, en
haasten zich naar alle afspraken
die een stedeling kan hebben

behalve op het hoekje Bornsestraat
waar die haast niet verder gaat
mens en moment lijken stilgevallen

van de wereld, zorgen, tijd
een generaal pardon
van 2 bolletjes lang

Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 -2023

Het gedicht met als thema ‘Hengelo’.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.