Zomer aan de overkant,
vergeten land van meesterschilders,
wolkenluchten, Hollands licht,
je kunt er stilte horen en verderop de zee.
Hier dringt hitte door muren,
blaast airco valse lucht,
hier geen einder, wil je
ver kijken stuit je op steen.
In schraalheid zoeken
woorden hun weg.
wolkenluchten, Hollands licht,je kunt er stilte horen en verderop de zee.
Hier dringt hitte door muren,
blaast airco valse lucht,
hier geen einder, wil je
ver kijken stuit je op steen.
Hier is waar ik woon,
in een stad als zovele,
waar erfgoed het aflegt
tegen bouwdrift, cultuur
versteent, de bestuurder
zich niet meer verwondert
maar gebakken lucht najaagt.
Hier had ook daar kunnen zijn,
waar het groener is.
Het is er altijd groener.
In schraalheid zoeken
woorden hun weg.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 – 2021
Dit gedicht is gepubliceerd in Tubantia d.d. 31 juli 2019