De aarde draait, de aarde draait, dan
plots ontwaar ik jou, aan draadjes slechts.
Wij droegen elkaar op handen, knipper
twee keer snel met de oogleden klik klik.
Kan precies aanwijzen waar verlatenheid
begon, gestolde binnenkant van een seconde.
Veeg veeg het hoofd leeg en leer vandaag
van de fouten van gisteren,
Een wervelwind van gevoelens trekt door
verlaten straten, venusheuvels glanzen,
verlaten straten, venusheuvels glanzen,
verdwaal in velden met dorre bloemen,
geen boom is bang om los te laten.
Ik denk dat ik best veel huil voor iemand
die nooit huilt, al zullen we nooit zinken
met onzen houten kop: Red ons van
de ondergang, de Beerenburg is op.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 – 2021
Stadsdichter Hengelo 2019 – 2021
In de poëzieweek te gast bij de DIE dichters in Enschede en bij Podium Praatjesmakers in Hengelo.
Dit gedicht is ontstaan uit citaten van de DIE dichters en van dichters Podium Praatjesmakers