De tweede golf


Een golf is een golf, rijst rolt
bruist,
we springen, duiken,

zee spat
uit neus en oren,
op lippen
kleeft zout.
Wie denkt
vandaag bij golf nog aan
de zee, opeens
is ze een zwaard van
Damocles, het treitervirus houdt ons
in de greep met tweede golf.
Door
anderhalve meter, wassen
schrobben en niet zoenen leek 
de klus geklaard en als gewoontedier
vervielen we
weer in het oude.
Een mens
blijft een mens, het gros
klit bij
elkaar, de vrees voorbij,
lak aan die
tweede golf.
We willen
naar de kroeg, het strand,
de zee, we
willen weer die golf waarop

we zorgeloos
drijven, die ons meevoert
ver van
virus en intensive care.
We willen
weer het leven terug,
we willen willen, we willen zo veel.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 – 2021

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.