het zout was getrouwd
met het water, samen
waren ze een zee
er werden kinderen
geboren, al dat leven
dat ze samen maakten
raakte langzaamaan verloren
ergens in het plioceen
toen hun liefde verdampte
en het het zout alleen
achterbleef, diep
onderin de aardlagen
de versteende weduwnaar
wordt nu gehaald door
grote zwarte torens
hij wordt gelokt met water
zodat hij dan weer droomt
van zee, en komt gewillig
met haar mee naar boven
en daar wordt hij bedrogen
de zee is heel ver weg
een zoutfabriek dichtbij
Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 – 2023
Bedrijventerrein Twentekanaal-Zuid II
BU01640500
Wat een prachtig gedicht. Het verscheen in de krant van vrijdag 17 november 2023, juist op de dag van de opening van het Zoutmuseum in Delden, na een verbouwing en herinrichting.
Als ceremoniemeester bij die opening heb ik het gedicht voorgelezen met veel enthousiaste reacties.
Wij beschikken als Zoutmuseum over een model van een Zouttoren, zoals ook afgebeeld bij het gedicht.
Wij willen het gedicht graag bij die Zouttoren tentoonstellen.
Kunt u mij in contact brengen met de dichter om met hem te overleggen naar de mogelijkheiden?
Willem van den Berg, PR en Communicatie, Zoutmuseum Delden.
Dag Willem,
Dat is wel heel toevallig, mooi ook! Ik heb uw vraag doorgestuurd naar Wouter Munsterman. Hij zal hierover contact met u opnemen. Hartelijke groet, Diane