Wat ik dacht voelde
toen ik jou
voor het eerst –
wil je dat wel
weten
ik durf
het je
haast niet
te zeggen
Wat ik dacht voelde
toen ik jou –
eerlijk?
iets onbestemds
van vage huiver
oppassen alert zijn nu
terughoudend mijn
woorden kiezen of
gewoon niks zeggen
en hopen dat jij
over gaat
Wat ik dacht voelde
toen ik jou –
anders kwam niet eens
in me op ja jij
praat kleurt
oogt wortelt
bent anders
het duurde
voordat ik kon
denken voelen dat ik
op mijn beurt
al net zo anders
ben als jij
Wat ik denk voel
nu ik jou –
wat was het
dat ik even tijd
nodig had
al was het een
gebroken seconde
om diep te weten
om te keren
dat jij en ik
anders en eender
tegelijk
gelijk
mens
dus
Herman Koetsveld
stadsdichter Hengelo
2014 – 2016
Bovenstaand gedicht voorgedragen aan het slot van de bijeenkomst in de bieb in het kader van het anti-discriminatieproject ‘Onderhuids’ op 9 september.