dat je viel is een vaststaand feit en dat
had ik je gisteren kunnen profeteren
gezeten aan de dis der goden
in dit onvolprezen apenpak
maar het uitzicht dat je schiep
de wereld die je bloot lag
heeft niets van doen met de dans die jou ophief
deze beweging miskent ons terzijde
laat mij hier staan als het oog dat verraadt
keer ik mijn blik ontwaar ik de mammon
zet ik een stap neemt hij de maat
luister mijn kind en hoor hoe de wolven
die wij om ons weten zich hullen in huid
zich hullen in opmaak tot smaak van zo velen
zich hullen in kleren gevonden op straat
en de man die de tijd draagt
hand in de zij hoofd in het niet zijn
plaats zich eenzijdig verveeld in kwadraat
Reinier de Rooie
Stadsdichter Hengelo
2010 – 2012