Kater

Weet je wat vroeger
zo onuitstaanbaar was?
Als opgewonden standje
wilde ik gehoord, maar
de bal werd steevast teruggekaatst.
‘Verbeter de wereld en begin bij jezelf.’
Maakte ik stampij riepen ze:
‘Je kunt zo de markt op.’
Schreeuwde ik het uit,
sloten ze ramen en deuren:
‘Denk aan de buren!’
Het ging van kift naar kater.

Laatst, in brasserie So Nice,
dacht ik hieraan terug, toen
kwartiermaker, wethouders
en andere gasten aan tafel
voorbeeldig debatteerden
over grotemensenzaken
over bestemmingsplannen
over Hijsch sloop bouw
over miljoenen.

Het groene legioen, pleiters
voor meer bomen op het plein en
minder steen, was niet genodigd
aan de dis en wilden ze het woord
dan werd het ze ontnomen:
‘Verbeter de wereld, maar niet hier’.
Gemiste kans, met alle spelers
in het veld krijg je een fair debat,
zet je spelers buiten spel dan
rest voor hen en voor ’t publiek
geheid een kater.