ik kijk naar buiten oh, Edo
door natte ruiten oh, Edo
ik kan je haten oh, Edo
want je gaat mij verlaten oh, Edo
Edo, Edo, Edo wat doe je me aan!
heb toch meelij met mij
maak mij eventjes blij
als ik jou nou eens sar,
met je haar in de war
voor je weg gaat van mij
heb toch meelij met mij
maak mij eventjes blij
zet een doos op je kop,
want daar fleur ik van op
en dan lijk je op mij
ik zit te dromen oh, Edo
of jij zult komen oh, Edo
maar nog gemener oh, Edo
gooi je in de container oh, Edo
Edo, Edo, Edo dat doe ik je aan!
Fred van de Ven
Stadsdichter Hengelo
2008 – 2010
Bij de afscheidsreceptie van Edo Zupan bij Atelier Artistiek. Edo gaat na 27 jaar werken met en zich inzetten voor kunstenaars met een verstandelijke handicap met welverdiend pensioen. Hij kreeg een mooie blauwe overall en hele mooie, door Annelies met bloemen beschilderde klompen die hij de rest van de dag droeg.
Samen met René Vrieler op gitaar zongen de deelnemers op wijze van ‘Heb je even voor mij’ van Frans Bauer een tekst, geïnspireerd door de plagerijtjes van Edo – in de war maken van het haar en op je kop zetten van een doos – en het advies aan André wat hij met lastige mensen moet doen: waardeloze kerel, wegsmijten in de container!
het is maar voor even mama
er woont daar een mooi meisje mama
er zijn daar jongens en meisjes mama
die willen leren van mij mama
ze zijn zo goed mama
ze verdienen een betere plaats mama
ze gaven me klompen mama
met hele mooie bloemen mama
die breng ik naar jou mama
Fred van de Ven
Stadsdichter Hengelo
2008 – 2010
De deelnemers hadden dozen beschilderd, sommigen met hele mooie zelfportretten. Edo kreeg zo’n doos op zijn kop en werd daarna helemaal omringd met dozen.
Iedereen droeg een Edo-masker en zong het lied uit volle borst. Daarna ging André’s wens in vervulling: Edo werd in de container gezet. Daniël liet met perfecte imitatie van Edo merken dat het origineel overbodig was geworden en Edo werd uitgezwaaid onder een luidkeels ‘Edo gaat zo, Edo gaat zo, Edo gaat zo, Edo gaat zo, Edo gaat zo, enz.’ Jawel, op wijze van ‘Busje komt zo’ van Duo Höllenboer.
Wat fijn dat een verdrietig iets als afscheid nemen van iemand waar je van houdt toch met zoveel plezier samen gevierd kan worden.
Edo bedankt!