In bomen krult jong blad, de korkussen
zijn uit, alles gaat vanzelf zoals het
steeds weer gaat, een wolkeloze
lucht, zonlicht dor het raam, zou men
nu kuieren naar de stad, een visje op
de markt, is iedereen zonder jas
hij weet het niet, brengt achter glas
de dagen door, soms zwaait een kind,
een fietser gaat voorbij, daarna niets
is er alleen het raam dat deelt
in hier en daar
wat zou hij graag voor even daar,
voorjaar kun je niet ruiken achter glas.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo
2019 – 2021
