Ook dieren leven niet eeuwig

toen mijn kat was dood gegaan
trok ik haar het mooiste jasje aan
nee, niet van spijkerstof of bont
nee, ik legde haar op de grond

daar kwam kijken onze hond
kwispelend zei hij de kat gedag
de kat die de hond niet zag
omdat zij dood op de aarde lag

ik speelde een liedje met mijn gitaar
en niemand vond dat raar
papa en mama en opa en oma niet
wel hadden ze een beetje verdriet

ineens vloog er een vogel voorbij
en weet je wat mijn broertje toen zei
kijk daar gaat onze kat met vleugels aan
wie weet vliegt ze nu naar de maan

Marijke Agterbosch
Stadsdichter Hengelo
2016 – 2018
verlengd 2019

Onderstaande 2e gedicht is in opdracht geschreven voor de gemeentelijke herdenkingsbijeenkomst op woensdagavond  21-11-2018 op de begraafplaatsaan de Oldenzaalsestraat. Het thema van de avond luidt ‘Licht in de Duisternis’.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.