Jopstijding
omkadering schept ruimte is grofweg
vaak gezegd met ogen triest van zolderraam
ook zijn er vormen die zich sluiten
om aan de uitputtende lijst te ontkomen
maar hier is de blik leeg en het uitzicht subliem
op een wijk met de roepnaam van dorp
in het jaar des heren van elluf
jop was ook hier thuis en sloeg aan het ijzer
met een magere lat te hoog voor de rolstoel
laat hij zien wat de mensheid bemint
in een toestand van antwoord op zucht:
het dagelijks wieden van tuin
het dagelijks lappen van raam
het poetsen van blik en nadien
het onbedaarlijk drijven op het langzame langzame water
Reinier de Rooie