Het menselijk geluk

De huur betaald. De stoep geschuurd.
Een goeie visboer in de buurt.
En een meid die als ze naast je gaat,
Loopt te zingen over straat.

                    

 Willem Wilmink (1936-2003)

Onze buurman schreef gedichten
woorden stroomden uit zijn hart
klanken waarin hij de taal belichtte
soms met onderhuidse smart

daar waar het hart vol van is
het menselijk geluk ons toelacht
blijft de dode dichter een gemis
en zoeken wij troost in zijn woordenpracht

Marijke Agterbosch
Stadsdichter Hengelo
2016 – 2018

Bovenstaand gedicht schreef ik in opdracht voor de onthulling van een gedicht op de (zij)muur van Ten Eekelder Schoenen aan de Enschedesetraat in Hengelo. Het gedicht schreef Willem Wilmink – op weg naar de supermarkt langs de Prinsengracht met zijn geliefde Wobke – en werd op donderdag 20-12-2018 om 15 uur onthuld door zijn in Hengelo geboren weduwe Wobke Wilmink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.